Contracten in steen gebeiteld.

Ik zal een post van Jean-Charles Savornin, een invloedrijk persoon in Frankrijk op het vlak van contractbeheer, met u delen omdat ik het volledig met hem eens ben:

 

De zomer is een ongelooflijke tijd waarin we anders leven dan de rest van het jaar: op vakantie, elders, met een ander klimaat …

Dit jaar keek ik naar Fort Boyard [een typisch Franse televisieshow waarbij twee teams het tegen elkaar opnemen bij activiteiten in een fort]. Een van de tests verwijst naar de stelregel DURA LEX SED LEX geschreven op een bovendorpel (hier is de link met het contractbeheer …)

De wet is hard, maar de wet.

Deze zin verwijst, vrij expliciet, naar de wet. Hoe zit het dan met het contract, dat van toepassing is tussen de partijen die het ondertekenen? Is het ook hard, maar het contract?

Nou, dat is de schoonheid van het contract. Zoals ik vaak zeg, is het contract de referentie van de relatie tussen de partijen, de Bijbel van het project … met het verschil dat we het contract kunnen veranderen. Het contract is dus flexibeler en bewerkbaarder. En kan dus niet als “hard” of oneerlijk worden beschouwd. Vergeet niet dat het contract door de verschillende partijen is ondertekend. En, bij de ‘gewone’ gang van zaken, is er in elk geval geen tekenplicht (niemand legt u een pistool op het hoofd).

Dus laten we ophouden te zeggen dat het contract hard is, dat het oneerlijk is, dat het niet had mogen ondertekend worden, dat het anders geschreven had moeten zijn. En laten we leven volgens de zin van Jean-Jacques Rousseau:

Gehoorzaamheid aan een zelfgeschreven wet, dat is vrijheid.

In termen van contractbeheer is het contract deze wet die is voorgeschreven. Maar door “wie”? Ik hoor al sommige mensen inroepen dat zij niet verantwoordelijk zijn voor het ondertekende contract. De “wie” verwijst naar de onderneming waarvoor u werkt en die u vertegenwoordigt in uw missie. Het is duidelijk dat, als uw onderneming een contract heeft ondertekend, u deel uitmaakt van ‘wie’ dit contract heeft opgelegd. En als u dat niet leuk vindt, kunt u actie ondernemen: een wijziging van het contract voorstellen of zelfs van baan veranderen.

Wat is deze verworven vrijheid?

Het is alles dat kan worden gedaan in het kader van het contract en alles wat de ander ook kan doen. “De ene” heeft dan de vrijheid om te doen wat is geschreven en om niet te doen wat niet is beschreven. Maar “die ene” is vooral vrij om een ​​aanpassing van het contract voor te stellen als het niet langer geschikt is. En “de andere” heeft de vrijheid om het te accepteren, of niet. Het contract bepaalt het speelveld.

Ik gebruik het woord “spelen” expres. Een contract moet worden gezien als een ruimte van vrijheid waarin uw inventiviteit zich kan uitleven om de opportuniteiten te realiseren. Omdat deze opportuniteiten uw project tot een succes zullen maken, of niet. Deze kansen zullen u toelaten om vooruit te gaan en de risico’s te compenseren. Er zijn risico’s … en er zullen problemen zijn. Net zoals er kansen zijn … en er goed nieuws zal zijn. Trouwens, wordt de fase voor het ondertekenen in veel bedrijven niet de [verkoops-]opportuniteitsfase genoemd? Het contract is een kans voor uw onderneming. U moet de uitvoering van deze opportuniteit begeleiden om er goed nieuws van te maken!

Dus stop met het beschimpen van het contract alsof het om een beperking gaat; beschouw het als een vrijheidsgraad.

 

Persoonlijk heb ik vaak aan de onderhandelingen deelgenomen voor de ondertekening van het contract. Later, tijdens de uitvoeringsfase, was ik vaak verbaasd over de afstandelijke manier waarmee het projectteam sprak over het contract: “helaas zegt het contract het volgende” alsof het in steen gebeiteld was. Ik antwoord meestal: “Ja, tijdens het sluiten van het contract hebben we [- benadrukt, om de overeenkomst tussen personen en ondernemingen duidelijk te maken -] om deze reden het volgende overeengekomen en geprobeerd het op te schrijven. Het is niet in steen gebeiteld. De omstandigheden zijn misschien veranderd of u wilt iets wijzigen. Ga dan akkoord met de andere partij, net zoals wij dat eerder gedaan hebben”.

U kunt het originele bericht op het blog van Jean-Charles Savornin vinden op de volgende locatie (alleen beschikbaar in het Frans): http://www.contractence.fr/de-fort-boyard-a-jj-rousseau/


1 reactie

De blog over contracten - "AfiTaC.com" - update over de eerste 6 maanden - AfiTaC.com · 16 mei 2019 op 12 h 13 min

[…] te worden. We hebben al plezier beleefd aan de bijdragen van Jean-Charles Savornin, “Contract Management: zijn contracten in steen gebeiteld?“, En Paul Netscher, “Negative cash flow for construction […]

Geef een reactie

Avatar plaatshouder

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *