Een paar decennia geleden zou een uitspraak zoals de titel hierboven niet goed geweest zijn om je geloofwaardigheid te vergroten in een ingenieursomgeving. Ondertussen is er veel veranderd. Wind- en zonne-energie hebben een stadium bereikt waarin hun installatie economisch zinvol is.
Kunnen we dat doordrijven en naar een maatschappij evolueren waarin alleen duurzame energie aanvaardbaar zou zijn?
Toen ik nog een kind was, droomde ik een auto te bedenken die op water rijdt. Ik geloofde echt dat dit de realiteit zou worden tegen het jaar 2000. Nu, in 2018, is het menens voor elektrische auto’s. Auto’s die op hernieuwbare energie rijden op basis van zonne-energie, wind of waterkracht komen toch dicht bij die droom, niet?
Tesla heeft veel bijgedragen aan een positieve beeldvorming over elektrische auto’s. Elon Musk wil nu die lithium-ion batterijen van auto’s extrapoleren naar batterijen die op grote schaal energie opslaan en diensten aan het elektrisch netwerk aanbieden. De eerste 100 MW batterij-installatie werd in recordtijd in Australië geïnstalleerd. Dit lost een probleem op waarmee onvoorspelbare hernieuwbare energie, zoals wind of zonne-energie, het hoogspanningsnet opzadelt. Als je het energieverbruik en de productie niet kan uitbalanceren, kan je geen stabiel net hebben. Je moet overtollige wind- en zonne-energie kunnen absorberen wanneer niet alles wordt verbruikt. Evenzo, wanneer er een piekvraag naar elektriciteit is, moet je ook snel dat extra beetje snel kunnen brengen.
Nu, als volwassene, droom ik van batterijen op water … maar wacht even, is dat nog niet uitgevonden?
Sinds meer dan 50 jaar wordt de enige substantiële opslagcapaciteit voor het net geleverd door spaarbekkencentrales zoals die van Coo-Trois-Ponts in de Belgische Ardennen. Deze genereren eigenlijk zelf geen energie, maar pompen water van een lager naar een hoger reservoir en turbineren het terug met een rendement van 75-80% voor een volledige cyclus. Historisch gezien werd ‘s nachts gepompt, om gedurende de dag, de turbines te laten werken en zo, in combinatie met kerncentrales, de dagelijkse cycli van het elektriciteitsverbruik te volgen. Sindsdien zijn deze spaarbekkencentrales technisch geëvolueerd en bieden ze een hogere flexibiliteit aan het net, waardoor ze perfect te combineren zijn met wind- en zonne-energie.
Als we wind- en zonne-energie uitbreiden om het volledige elektriciteitsverbruik te dekken, hebben we ook enorme opslagcapaciteiten nodig. Voor een land als Frankrijk is het bouwen van nieuwe waterkrachtcentrales overdreven ambitieus. Maar het omvormen van bestaande reservoirs en waterkrachtcentrales naar spaarbekkens is mogelijk. Verschillende rivieren hebben een opeenvolging van waterkrachtcentrales waar het water, natuurlijk, alleen in de richting van de zee stroomt. Dergelijke reservoirs hebben enorme opslagcapaciteiten en zouden ook gebruikt kunnen worden om water in de tegenovergestelde richting te pompen. De zon schijnt meer in de zomer dan in de winter wanneer het verbruik drastisch verhoogt door elektrische verwarming. Opslag van zonne-energie op jaarbasis kan enkel door spaarbekkens gerealiseerd worden. Zonne-energie zal nog verder evolueren dankzij transparante zonnepanelen ter vervanging van onze huidige ramen, dankzij geïntegreerde oplossingen in het wegdek, grootschalige dakbedekking enz.
Now we can! Laat ons de noodzakelijke aanpassingen aan onze waterkrachtcentrales uitvoeren om goedkope en grootschalige opslagcapaciteit te creëren en geen excuses meer te hebben om alle wind en zonne-energie die we nodig hebben op het net te integreren. En tegelijkertijd kunnen we allemaal met elektrische wagens beginnen rijden. @Elon Musk, stop alsjeblieft al die lithium-ion in autobatterijen en laten we energie opslaan met spaarbekkens op water.
0 reacties