“EPC of toch geen EPC, dat is de kwestie”

Inleiding

EPC staat voor Engineering – Procurement – Construction en is een veel gebruikte term, maar niet altijd correct, en deze drie woorden maken ons niet noodzakelijk wijzer. Bij de “EPC-kwestie” gaat het erom vast te stellen wanneer voor een opdracht het beste het EPC-type gebruikt kan worden, of juist niet. Soms kunnen opdrachtgevers (vooral staatsbedrijven), nadat zij een EPC aanbesteding hebben uitgeschreven, al in de problemen komen tijdens het evaluatieproces.

Analyse van de term EPC

Laten we de woorden analyseren waaruit de term EPC bestaat:

• Engineering/Ontwerp: De EPC-aannemer levert zelf de engineering voor het project. In de meeste projecten bepaalt de opdrachtgever hoe het project gebouwd of gemaakt moet worden, door een conceptueel/basisontwerp te leveren (dat in een gedetailleerde specificatie wordt omgezet). Niet zo in een EPC. Dat is een zeer belangrijk punt, waaruit alle bijzonderheden van de “EPC-kwestie” voortvloeien.
• Procurement/Inkoop: Op basis van het ontwerp gaat de opdrachtnemer verder met de werken door de materialen en de uitrusting aan te schaffen.
• Construction/Bouw: In het verlengde van de inkoop bouwt de EPC-aannemer het project en installeert hij de uitrusting om een project te bouwen dat “geschikt is voor zijn doel”. EPC is dus fundamenteel verschillend van een EPCM-contract (EPCM = “Engineering, Procurement and Construction Management”). In het laatste geval verleent de EPCM-opdrachtnemer beheersdiensten voor het project, maar bouwt hij het project niet zelf.

Relatie Opdrachtgever – EPC aannemer

De relatie tussen opdrachtgever [of eigenaar] en opdrachtnemer [of aannemer], wanneer een EPC-contract correct is opgesteld, moet gebaseerd zijn op het volgende: 

• De opdrachtgever introduceert alleen een functioneel lastenboek die de algemene verwachtingen en resultaten van het contract beschrijft (begrip “geschikt voor een bepaald doel”) met duidelijke garanties en schadevergoedingen (“liquidated damages”, “buy-outs”) voor eventuele tekorten.
• De opdrachtgever kent nagenoeg het volledige werk toe aan één opdrachtnemer die alle vereiste leveringen en activiteiten zal integreren om de werken te voltooien.
• De opdrachtnemer verzamelt zelf de nodige informatie voor de uitvoering van de werken. Alle informatie die door de opdrachtgever wordt verstrekt, is “uitsluitend ter informatie”, met uitzondering van een zeer beperkte hoeveelheid basisgegevens.
• Het ontwerp voor het project (inclusief het conceptueel ontwerp) wordt gedaan door de opdrachtnemer zelf. De opdrachtgever [en vaak de kredietverstrekkers voor een ‘project financiering’] hebben een raadgevend ingenieur wiens rol vrij beperkt is tot het controleren van de vorderingen van de werken in het kader van de betalingen en om tussentijdse ontwerpinformatie te beoordelen (in plaats van goed te keuren).
• De opdrachtnemer heeft de mogelijkheid om het project te optimaliseren zolang de resultaten in overeenstemming zijn met het functionele lastenboek en zij de garanties halen.
• De opdrachtnemer draagt ​​de meeste risico’s tijdens de bouwfase, met uitzondering van specifieke risico’s voor de opdrachtgever: onvoorzienbare / niet-verzekerbare risico’s, oorlogsrisico, geologisch risico dat een bepaald geologisch referentieniveau overschrijdt enz.
• Er wordt een specifieke toewijzing gedaan van vergunningen tussen opdrachtgever en opdrachtnemer, waarbij laatstgenoemde verantwoordelijk is voor de bouwvergunningen.

EPC, of niet, in FIDIC

Binnen de FIDIC contracten vinden wij dit verschil tussen EPC en Design-Build contracten tussen respectievelijk het Silver en het Yellow Book:

Gele Book

De opdrachtnemer ontwerpt en levert de werken overeenkomstig de eisen van de opdrachtgever. De administratie van het project en het toezicht op de werken wordt uitgevoerd door een ingenieur die in dienst is van de opdrachtgever.

Zilveren Boek

Er is geen ingenieur meer (in de geest van het Gele Boek; vaak hebt u echter nog een ingenieur van de Bouwheer en of van de Geldschieter met beperkte invloed, zoals eerder vermeld). De opdrachtnemer neemt nu de volledige verantwoordelijkheid voor het ontwerp en de uitvoering van het project op zich (op enkele uitzonderingen na). De opdrachtnemer heeft de vrijheid om het werk op de door hem gekozen wijze uit te voeren, mits het eindresultaat voldoet aan de door de opdrachtgever gestelde prestatiecriteria. De opdrachtgever moet slechts een beperkte controle uitoefenen op het werk van de opdrachtnemer.

Conclusie

Alvorens een EPC-contractopzet te kiezen voor hun offerteaanvragen, moeten de opdrachtgevers zich afvragen (of daarvoor externe hulp zoeken) of het wel bij hen past wat betreft de opvolging van de werken, de vrijheid die de opdrachtnemer krijgt, de mogelijkheid om verschillende offertes te vergelijken, de mogelijkheid om de prestatie-eisen vast te stellen, enz.

EPC-contracten zijn een zeer efficiënte manier om complexe projecten uit te voeren, als zowel de opdrachtgever als de opdrachtnemer aan de verwachtingen kunnen voldoen.

Over AfiTaC

AfiTaC.com is de blog over commerciële en contractuele onderwerpen voor bedrijven in de Project industrieën (Bouw, Infrastructuur, Olie & Gas, Energie & Hernieuwbare Energie, Watervoorziening & Sanitatie, enz). Het doel is het stimuleren van reflectie, bijleren, convergentie naar evenwichtige contracten en positieve geschillenbeslechting. U kunt zich op onze nieuwsbrief abonneren door te schrijven naar “newsletter@afitac.com”. U kunt ook connecteren op onze LinkedIn pagina. Engagement met de lezers is wat ons gaande houdt. Aarzel dus niet om met ons van gedachten te wisselen door hieronder commentaar te geven, onze publicatie op LinkedIn te waarderen en naar ons te schrijven “info@afitac.com”.